Žaš er Frost ķ Helvķti.

 

rśssnenska stafrófiš.Ég hef sennilega žótt afar undarlegur unglingur.  Ég notaši hluta fermingarpeninganna minna til aš kaupa Lingaphone-nįmskeiš ķ Rśssnensku og lį svo yfir žvķ löngum stundum; ęfši mig ķ aš spyrja hvar salerniš vęri og hvar sporvagninn stoppaši.  Mašur varš aš lįta sem mašur vęri frostbitinn og dofinn ķ vöngum, lįta oršin myndast ķ hóstakirtlunum eša efst ķ brjóstinu, til aš framburšurinn yrši sannfęrandi.  Jablaka: Epli; Knķga: Bók; Morosnóe: Rjómaķs.

Letriš virtist eins og rśnir viš fyrstu sżn, en svo sį mašur aš ķ flestum tilfellum var ašeins bśiš aš vķxla tįknum, žį var lķtiš mįl aš lesa.  P var R, X var H og C var S.  Esshljóšin voru žarna fyrirferšamest og įttu žau flest tįkn fyrir misjöfn blębrigši žessa hljóšs.  R ķ spegilskrift var Ja og N ķ spegilskrift var Ķ og H var N.  Svo var Grķskum bókstöfum hręrt žarna saman viš eins og Lamda, Gamma og Pķ.  Žetta var einskonar dulmįl į aš lķta.  Ég hafši oft gert dulmįl fyrir leynifélögin okkar strįkanna.  Svarta Höndin įtti sitt og Silfurkśpan annaš, svo žetta var ekki algerlega framandi fyrir mér..

lęrdómurŽetta var skemmtileg stśdķa, en ég hef ekki hugmynd um hvers vegna žetta fangaši įhuga minn.  Lķklegast var žó aš Nįgranni minn Helgi, hafi haft įhrif žar į.  Hann var mikill kommi og prófessor ķ fornslavneskum sögnum, giftur Rśssneskri konu, Dķnu og kenndi viš menntaskólann.  Ég hafši fengiš ęvintżraplötuna Brémenskķ Mśsikantķ lįnaša hjį honum og reyndi aš rįša ķ hvaš sagt var ķ söngvunum.  Gķtarogķ, Ibbķtśk-voru greinilega gķtar og hani.  Helgi og pabbi rifust stundum um kommśnismann yfir glasi og var oft fjör ķ žvķ karpi, hnefar ķ boršum og hoppandi glös, žó sérstaklega ef Jón Baldvin var meš.  Hann bjó jś ķ sama hśsi og Helgi auk Gušjóns Frišrikssonar Reykjavķkursagnfręšings. Gįfur žessara manna heillušu mig.  Heimsborgarabragurinn og lešurbęttu flauelsjakkarnir, pķpurnar og eiginleikar žeirra til aš glķma viš lķfiš ķ stęrra samhengi en laut aš vešri og fiskveišum, fyllti mig löngun til aš kanna andans vķšfešmu lendur. 

lagginnEkki hafši ég nokkurn grun um aš žessi lęrdómur myndi nżtast mér, hvaš žį ašeins įri sķšar. Žetta var eins og einhverskonar forvitrun.  Bįršur fręndi minn og Einar ęskufélagi minn, sem voru įrinu eldri, fóru ķ siglingu meš Hofsjökli og sögšu mikil ęvintżri af sér žegar heim kom.  Ég vildi reyna žetta lķka og munstraši mig į Lagarfoss gamla, sem var mišbyggšur klįfur meš stórum strompi eins og skipin ķ Tinnabókunum.  Hann var oršinn gamall og śreltur; hnošašur saman en ekki rafsošinn.  Skip af sömu kynslóš og gamli Gullfoss.

Žaš vakti undarlegan fišring ķ maganum aš sjį Ķsland sökkva ķ kjölsogiš.  Eftirvęnting, söknušur, óvissa.   Ég hafši aldrei śt fyrir landsteinana komiš.  Ekki lengra en aš stikla śt į steina ķ flęšarmįlinu heima.  Fjölskyldan hafši jś fariš til Mallorca, en ég kaus aš vera heima og fann enga freistingu ķ žvķ aš upplifa žaš sama og allir ašrir höfšu upplifaš. Grķsaveisla, sangrķa, matareitrun og hellaferšir. Ó, nei, ekki hugsušurinn ég.  Ég fyrirleit alla slķka hjaršhegšun og kśldrašist ķ forinni heima, hlśši aš fyrstu spķrum alkóhólismans og samdi ljóš um tilgangsleysi allra hluta.

mśrmansk ķ dagÉg var smyrjari ķ vél įsamt Dodda nokkrum.  Viš uršum bestu kunningjar og skottušumst meš koppafeiti um vélarśmiš og smuršum į koppa eša bensķnžrifum vélarhluti.  Žaš var mikilfenglegt žarna nišri.  Risastórir strokkar og sveifar sem bullušu og sprautušu olķu um allt.  Ég trśši varla stęršinni į žessu.  Viš skautušum fram og aftur um stįlgólfin eins og skautahlauparar žegar veltingurinn var sem mestur og vorum alsęlir meš starfiš.   Lagarfoss var stéttskipt skip meš afbrigšum.  Viš Doddi vorum meš sér messagutta, sem žjónaši okkur tveim til boršs.  Svo var vélamessi fyrir vélstjóra, yfirmannamessi, hįsetamessi, restrasjón og sér “Plįss” fyrir skipstjóra og fyrsta vélstjóra.  Žaš var rķkmannlegur salur, sem hefši getaš rśmaš alla įhöfnina.  Žar höfšu žeir žjónustustślku og svo höfšu žeir žernu aš auki, til aš žrķfa undan sér.  Lagginn var lķka faržegaskip žvķ žar voru nokkrir faržegaklefar, en aldrei man ég žó eftir faržega um borš.  Žaš var vķst lišin tķš aš spjįtrungar, menntamenn og skįld sigldu meš fragtskipum į milli landa.

Žeir sem lęgst voru settir, svįfu aftur ķ “hundakofa”, sem var smįlyfting aftast į skipinu, meš eins manns klefum, sem fullir voru af kakkalökkum, svo žaš snarkaši undan fótum manns ef mašur gleymdi aš kveikja ljósiš įšur en fariš var śr koju.

höfnin ķ mśrmanskFyrsti įfangastašurinn var Mśrmansk.  Nyrsta nįrassgat, sem siglt var til.  Žaš var hįlfgert sjokk aš koma žangaš.  Mašur sį reykjarmökkinn yfir borginni löngu įšur en hśn kom ķ ljós.  Mešfram innsiglingunni voru sokkin skip og afvelta kafbįtar frį heimstyrjöldinni eins og žarna hafi oršiš stórorrusta.  Žetta var eins og aš sigla inn ķ fordyri helvķtis.  Gamlir kafbįtar voru enn aš dugga um höfnina og allar manneskjur voru dśšašar ķ sömu langsaumušu grįu vattflķkurnar, hnķpnar og glešisnaušar aš sjį.  Ég minnist žess ekki aš hafa séš nokkurn mann brosa ķ žessari borg.  Žarna var enga sögu aš sjį, ašeins gręngrįar blokkir mešfram breišstrętum, sem skįru borgina ķ einangruš hverfi, ekki ólķkt austurborg Reykjavķkur.  Enga ašra borg hef ég séš minna meira į Mśrmansk, hvaš skipulag varšar. 

illmenniš LeninŽaš voru žó fįir bķlar žarna.  Ašalega risastórir trukkar meš seglyfirbreišslum og dapurlegir strętisvagnar meš gormhlykk ķ mišju.  Einn og einn Rśssajeppi skottašist hjį eša Moskowitch meš dularfullum mönnum ķ lešurhöttum.  Yfirleitt voru žeir fullsetnir eins og aš glępafjölskylda ķ gamanmynd vęri ķ sunnudagsbķltśr.  Ķ allri žessari stóru borg sįst nįnast enginn fótgangandi. Flestir voru hermenn meš kaskeiti, sem voru fįrįnlega stór og żkjuleg eins og ķ farsa eftir Darķó Fó.  Frostiš smeygši sķnum köldu krumlum inn aš beini og vonleysiš fyllti lungu manns ķ hverjum andardrętti.  Žetta var hiš sannkallaša helvķti.  Og žaš var frost ķ helvķti, žaš get ég boriš.

Vęnisżki kaldastrķšsins var alsrįšandi žarna og fólk fór undan ķ flęmingi ef mašur yrti į žaš į ensku.  Žetta var höfušborg óttans og nišurlęgingarinnar.  Viš skipušum upp frešnum fiskblokkum . Ef kassi datt ķ sundur, žį hvarf hann į augabragši inn į kviš verkamannanna.  Viš mįttum ekki fara meš myndavélar ķ land og hermenn tóku passann af okkur ķ skiptum fyrir sérstakan landgöngupassa.  Ekkert var hęgt aš fara nema į sjómannaheimiliš og žar gįtum viš drukkiš vestręnar veigar įn žess aš vera spuršir um aldur.  Žarna ęgši saman rumpulżš af öllum žjóšernum.  “Jś from Ęland? Me from Ęland too, Christmas Ęland. Captain Cook. Yes?”

usssŽarna var ég tekinn afsķšis af alvörugefnum manni, sem vildi fręša mig um Lenķn og hina stórkostlegu byltingu.  Hann gaf mér fullt af bókum um hamingjulandiš, en eitthvaš tómahljóš var ķ sannfęringu hans.  Orš hans voru lķka ķ hrópandi mótsögn viš žaš sem fyrir augu bar.  Ég skildi ekki kommśnisma frekar en Krśsjoff, en ķ ęvisögu sonar hans er sagt aš Krśssjoff hafi aldrei getaš śtskżrt žessa hugmyndafręši fyrir syni sķnum og fariš undan į flęmingi er hann var spuršur.  Allt var vont ķ Rśsslandi nema heitt braušiš, sem viš fengum um borš.  Af žvķ var sterkt gerbragš en žaš var gott svona heitt og ferskt.  Sśkkulašiš var eins og kakó steypt ķ tólg, lķmonašiš smakkašist eins og safi af nišursošnum perum og sķgaretturnar höfšu sęta angan sem minnti į blöndu af sśrheyi, brunnu gśmmķi og tįfżlu.  Allt Rśssland bar žennan sętsśra, velgjukennda fnyk.

Utan viš sjómannaheimiliš voru “Bķsarnir”.  Žaš voru svartamarkašsbraskarar, sem vildu kaupa Amerķkanskķ sķgarettskķ,  Tjśķng gömm og munaš eins og gamlar gallabuxur, skó, varaliti.  Sumir voru svo djarfir aš spyrja um vestręna tónlist meš mikilli leynd. “Jś xeve Jśrķa Xeep? Easy living, yes?”  Žetta voru miklir töffarar į sķna landsvķsu en Guš minn góšur hvaš okkur fannst žeir sorglega hallęrislegir ķ allt of stuttum gallabuxum, slitnum bķtlaskóm og lešurjökkum, sem stóšu žeim į beini.   Lögreglan sveimaši žarna ķ kring į gulum og blįum Rśssajeppum en lét žessa verslun aš mestu óįreitta.  Óttinn leyndi sér žó ekki hjį bķsunum og stundum hurfu žeir sķ svona eins og jöršin hafi gleypt žį.  Lögreglan reyndi stundum aš leggja fyrir okkur snörur.  Eitt sinn stoppušu žeir okkur og spuršu: “Pornógrafķa?”  Viš könnušumst ekkert viš slķkt.  Žį drógu žeir upp snjįša mynd af konu ķ sundbol meš höndina eggjandi aftur fyrir hnakka.  Žetta var ekki ólķkt ilmspjöldunum, sem svo lengi voru hvimleiš ķ leigubķlum hér.  Viš gįtum ekki annaš en brosaš.  “No pornografķa, sorry.”  Žetta spjald var sennilega opinber tįlbeita, sem žeim var śthlutaš frį flokkstjórninni til aš stemma stigu viš vestręnni śrkynjun ķ žessari hįborg menningarinnar ķ noršri.

byltingin og börnin hennarÉg var feginn žegar Mśrmansk hvarf aftur ķ mengunarmistriš og ķshafiš blasti viš stafni.  Mér var ljóst ķ mķnum unga huga aš hér hafši veriš framinn stórfenglegur glępur.  Byltingin, sem raupsamir sparikommar uppi į Ķslandi rómušu ķ söngvum sķnum, gaf engin fyrirheit um slķkar hörmungar.  “Sjį rošann ķ austri!”  Sungu žeir ķ blindri fįfręši. Žaš var augljóst į öllu aš žeir höfšu annaš hvort ekki komiš til Sovétrķkjanna, eša žį aš žeir höfšu veriš teknir ķ sightseeing aš hętti flokkselķtunnar og setiš veislur Nómenkladķunnar, sem var višurkennd forréttindastétt. 

rśssabarnŽaš aš taka eignarétt af fólki varš til žess aš drepa lķfsvilja žess og įhuga til vaxtar.   Marx og Engels höfšu gert regin feil ķ hugmyndafręši sinni žar.  Žaš er meš öllu óskiljanlegt hvernig žessi menntušu gįfumenni gįtu ķmyndaš sér aš hęgt vęri aš afnema einstaklingsešliš, persónufrelsiš og steypa fólk ķ eitt allsherjarmót vélręnna žegna, meš hugmyndafręšilegu pennastriki.  Žaš sįst ķ daušum augnarįšum fólksins ķ Mśrmansk.  Žessir Gyšinglegu dekurdrengir frį žżskalandi, sem sįu fyrir sér nżja herleišingu heimsins til hins fyrirheitna lands samneyslunnar, höfšu vogaš sér ķ menntahroka sķnum og sjįlfhverfu aš žaš vęri vert aš lįta į slķkar hugmyndir reyna įn tillits til fórnarkostnašar samborgara sinna.  Žeir eiga alla mķna fyrirlitningu skiliš. 

Aš vķsu var kommśnisminn skrumskęldur ķ Sovétrķkjunum eins og allstašar annarstašar.  Žaš žżšir ekki, eins og margir segja,  aš žetta sé góš hugsjón ķ raun,  vęri henni fylgt ķ hörgul.  Žaš er aumkunarverš fįfręši.  Skrumskęlingin įtti sér staš vegna žess aš žaš var ekki hęgt aš fylgja henni ķ hörgul.  Hugsjónin fól ķ sér grundvallar yfirsjón, sem er hiš óśtreiknanlega mannlega ešli.   Fyrir žaš létu 50 milljónir manna lķfiš ķ Sovétrķkjunum einum og eru enn aš deyja ķ dag. 

 

Framhald žessarar sögu birti ég svo sķšar.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Kristinn Theódórsson

Takk fyrir pistilinn Jón Steinar, massagóšur aš vanda.

mbk,

Kristinn Theódórsson, 3.11.2008 kl. 09:16

2 Smįmynd: Jakobķna Ingunn Ólafsdóttir

Takk fyrir pistilinn. Gott aš fį smį innsżn ķ kommśnismann. Helda aš flestir og lķka VG séu meira inn į lķnu hins norręna velferšarsamfélgs. Enda gęti Ķslendingurinn aldrei sętt sig viš aš vera eignalaus (nema sem afleišing af gjaldžroti)

Jakobķna Ingunn Ólafsdóttir, 3.11.2008 kl. 09:38

3 identicon

Takk fyrir frįbęra reynslusögu, hlakka til seinni hluta.

Varšandi stjórnmįlin - žį er žaš mķn skošun aš žau séu til aš stjórna... okkur, sama hvort žaš er kommśnismi, nasismi, nżžetta og hitt, eša framsókn, allt hefur žaš sama markmiš, safna valdi, mišstżringu.  Žó žaš lķti śt fyrir aš valdi sé dreift meš "einkavęšingu" - žegar aušhringirnir allir tengjast innbyršis, žį er endirinn eins - vald hinna fįu yfir mörgum.

Gullvagninn (IP-tala skrįš) 3.11.2008 kl. 10:38

4 Smįmynd: Įsthildur Cesil Žóršardóttir

Žś ert frįbęr Jón Steinar, var aš vķsu bśin aš lesa žetta įšur, en žaš er gott aš rifja žaš upp.  Mašur finnur nżja fleti, og mikiš er ég sammįla hverju orši žarna.  Takk fyrir mig.

Įsthildur Cesil Žóršardóttir, 3.11.2008 kl. 11:54

5 Smįmynd: Magnśs Siguršsson

Takk fyrir frįbęra frįsögn hlakka til seinni hlutans.  Kommśnismi Nei ętli žaš sé nokkuš fyrir okkur nśna jafnvel žó aš žaš frjósi af og til ķ okkar helvķti.

Magnśs Siguršsson, 3.11.2008 kl. 20:56

6 Smįmynd: Ķvar Pįlsson

Takk, Jón Steinar. Eftir nokkur įr af Rķkisbankanum, Jöfnunarsjóši tekjutrygginga, Atvinnutryggingarmišlun Rķkisins og įlķka hugsanlegum framtķšarbatterķum sem fólk kżs yfir sig ķ sjokki veršbréfafallsins, žį er velgjufnykurinn og grįminn kannski ekki svo langt undan. Pendśll sveiflast nefninlega jafn langt til hęgri og vinstri, en ef hann er kyrr į mišjunni, žį gengur klukkan ekki.

Ķvar Pįlsson, 3.11.2008 kl. 21:50

7 Smįmynd: Jón Steinar Ragnarsson

Takk fyrir kęru vinir. Höršur: Mér finnst žaš oršinn góšur vitnisburšur um aš ég sé aš pįra einhverja glóru, žegar žś sżnir žig.  Mašur fer nś aš halda aš žś bśir ķ kofforti į hjólum eša ķ landinu Smsonite, žvķ žu ert sjaldnast aš skrifa frį sama staš og sķšast. Gott samt aš vita aš Pįfagaršur hefur ekki slegiš eign sinni į žig.

Kannski er žaš leti ķ manninum aš vilja alltaf finna einhverjar patentlausnir į samfélagsmynd sinni ķ staš žess aš móta lķf og stefnu frį degi til dags eins og siglari hagar seglum eftir vindi.  Žaš er jafn vitlaust ķ raun og aš reyna aš segja vindinum hvert hann į aš blįsa.

Jakobķna: Sęttir nokkru sig viš eignaleysi? Allavega ekki hvaš varšar grunnžętti lķfsins. Žaš er kannski įstęša gręšginnar aš óttast eignaleysiš, aš verša śtundan. Ég held aš einhver óręšur ótti rįši flestum glöpum mannsins. fįtt ber žó aš óttast meira en óttann sjįlfann eins og spakur mašur sagši.

Gullvagn: Jį žś setur fingurinn į meiniš. Žaš sem hefur įtt sér staš ķ heiminum ķ dag og viš allar kreppur er aš aušur og völd fęras į ę fęrri hendur. Óbeit mķn į IMF byggir einmitt į žvķ aš öll mešöl žeirra viršast taka miš af žvķ aš gera hręgömmunum hęgara aš setjast aš boršum. Nś aš fleyta krónunni, svo aš hjįlpin žeirra verši kroppuš śt į nokkrum dögum og aškoma žeirra gert margfalt meiri skaša en gagn. Svo getum viš sett Exxon merki ķ mišju žjóšfįnans eša įlķka og haldiš įfram aš troša hamsturshjóliš fyrir nżja herra.

Takk Ķa mķn: Glešur mig aš sjį žig hér aftur. Alltaf žakklįtt aš skrifa fyrir žig, sem endra nęr.

Ķvar: Eigum viš ekki aš vona aš menn haldi ekki ķ haftasamfélaiš legnur en neyšin kennir. Menn eru oršnir svo góšu vanir eftir veisluhöldin aš žeir munu reyna aš koma žessu ķ frjįlsręšisįtt eins fljótt og aušiš er. Žaš er žó augljóst af reynslunni aš eitthvaš ašhald veršur aš veita og eftirlit. Žegar mašur skošar skuldakśrvurisiš eftir einkavęšingu bankanna 98 (minnti į Holmenkollen hehe) , žį skilur mašur aš žetta er ekki annaš hvort eša, frelsi eša höft. Nś er bara aš finna hina gullnu hnķfsegg aš feta sig eftir.

Jón Steinar Ragnarsson, 3.11.2008 kl. 22:15

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband